σε λίγο ακόμα περισσότερο,
γιατί κοιμήθηκα στον ουρανό σου.
Κλαις κρυφέ μου εαυτέ;
και γω κάνω πως δεν σε βλέπω το λιγότερο,
μιας και ψάχνω αφορμή να χαθώ μες στον χαμό σου..
Σ΄αγαπώ φωτεινή αχτίδα της πληγής μου,
σε πονάω κόσμε που με πίστεψες,
για την αλήθεια του εγώ μου.
Το όνομα μου:
Προσποιούμαι.
Το επίθετό μου:
Είμαι αυτός που θά ΄θελα να είμαι.
Το χρώμα των ματιών μου:
Μια στιγμή σου που υπήρξες,
εκεί που δεν υπάρχεις τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου