Eυγνωμοσύνη!

Ευχαριστώ που διάλεξες να με συναντήσεις,

στην πορεία σου προς το φως.

Ευχαριστώ γιατί μου αρέσω όταν καθρεπτίζομαι πάνω σου.

Ευχαριστώ που μου έμαθες ότι κάποτε θα φύγεις και θα με αφήσεις..

Ευχαριστώ για κάθε φορά που σκαρφαλωνεις όλο και πιο πάνω στο βουνό της γνώσεως,

με κουβαλάς στις πλάτες σου.

Αγαπημένε συνοδοιπόρε προς το φως.

Αδερφε της ποίησης ,της μοναξιάς,

σε γνώρισα στο ξημέρωμα της συνειδητοποίησης,

..Και όταν ήρθε η λύπη εσύ ήσουν εκεί για να μου την υποδείξεις.

Δεν καταφερα να σταυρώσω το εγω μου και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω σε τουτη την ενσάρκωση.

Ευχαριστώ για τα μονοπάτια..

Αυτή είναι η αλήθεια μπροστα στον καθρεπτη μου,

ξέρω δεν χρειάζεσαι άλλη αλήθεια πλέον.

Ας είσαι έστω σε μια απόκρημνη γωνιά,
στο αχνό φως της αναζήτησης μου.

Ένας φάρος που θα μου θυμίζει οικογένεια και σταθερές..

Όλες εκείνες τις στιγμές που ξεχνάω ότι είμαστε φτιαγμένοι από ανθρωπότητα..

Και μην ανησυχείς πλέον ξέρω ότι

θα πρεπει να βρω το θάρρος να αντιμετωπίσω ότι δεν με βολέυει,

να επιλέξω ...

όχι απο την οδο της λεωφόρου αλλά αυτής της ατραπούς..

Στον αδελφό Chaosopher カオス Stone που αντιμετωπίζει μια δύσκολη βραδιά!