11.20.2010

Γενέθλια.

Καλημέρα!
Σήμερα ξύπνησα στο πρωί που το παιδί,
έκλεισε την πόρτα στον μεγάλο..
Τρέχοντας για να κρυφτεί και να χαθεί στις αναμνήσεις μου...
Το μόνο που είχε σημασία τελικά ήταν οι στιγμές,
που υπήρξα άνθρωπος..
Κάποιος μου είπε να κάνω μια ευχή,
μα δεν είχα τίποτα που να επιθυμώ.
Όχι γιατί έπιασα nirvana..ούτε γιατί απέδωσαν τα ιδιαιτέρα
στους Δερβίσηδες χορούς..
Απλά γιατί το konter που απαριθμεί τα όνειρα μου,
ξαναγύρισε στο μηδέν..

5 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Θα ήθελα πολύ να μηδενίσει το κοντέρ μου.. αλλά πάλι σκέφτομαι όλα τα όμορφα- τα λίγα- που θα έχανα.
Κι αν δεν τα έβρισκα ξανά;

Καλημέρα Χάρη μου
ένα όμορφο σ/κ εύχομαι

(είναι κυριολεκτικά γενέθλια) ;
Χρόνια πολλά, όπως και να έχει.

:-)

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

είναι ευχαριστω Βασσια! δεν εχεις και αδικο!!:))

Prisoned Soul είπε...

Είναι έτοιμο λοιπόν εκείνο το κοντέρ να ξαναρχίσει να μετρά!!
Ειδικά τώρα που το μικρό παιδί έχει τα σκήπτρα

Χρόνια πολλά Χάρη μου

Ανώνυμος είπε...

Πάλι από την αρχή...

θα ειναι ακομη πιο ενδιαφέρον

Καλησπερα

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

Κούλα αυτή είναι μια οπτική που μου διέφυγε..να σαι καλά!

Sweet truth! ευχαριστώ! τα έχει?