2.01.2011

Aχ και αν..

Βρήκα και εγώ λοιπόν μια γωνιά,
σε όλη την συνειδητότητα για να κλάψω,
αυτό που είμαι.
Τα έβαλα όλα κάτω να δω ποιος είμαι
και που πάω.
Έχασα κάθε σκέψη και ήρθα σε μια σχέση,
με όλα αυτά που είναι εγώ..
Μέσα μου μια μόνο φράση 
ηχούσε,ενός φίλου:
Ζωή είναι αυτό που φεύγει..
Αχ και αν οι άνθρωποι ποτέ σιωπούσαν..
Αχ και αν οι γλώσσες γινόντουσαν αίσθηση..
Αχ και αν οι άνθρωποι..
Αχ και αν τα λόγια..
Αχ και αν..
Αχ..

3 σχόλια:

Wicca είπε...

Αχ κι αν ήξερες ότι έστω για λίγο δεν είσαι μόνος εκεί στη σκοτεινή γωιά που κρύφτηκες. Κοίτα πίσω σου. Θα δεις.

Prisoned Soul είπε...

αχ και αν μπορούσα να κάνω κάτι για να αλλάξω την κατάσταση...
αχ και αν μπορούσαν οι άνθρωποι πάντα να σκέφτονται πριν πουν λόγια που πονάνε...

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφες σκέψεις, όπως πάντα!!!