5.10.2011

Στα χαρακώματα της αίσθησης..

Πόσες φορές πρέπει να στο πω,
δεν ανήκω εδώ!
Στα χαρακώματα της αίσθησης,
ανήκω..
Σ΄ έναν πόλεμο εμφύλιο,
εαυτό με εαυτό..
Βαρέθηκα τόσο άσκοπα να φλυαρώ
αδερφέ μου ουρανέ..
H γλώσσα μας ειναι τοσο τραγική
και δονείται σε tempo χλιαρό
γιατί περιεχει λεξεις που δεν θα
γίνουμε ποτέ..
..Τι να μας πουν κι οι λέξεις,
τι να μας πουν,τ΄αρώματα,τα χρώματα,
οι υποθέσεις,τα χρονιά που περνούν,
οι άνθρωποι που φεύγουν,
οι υποσχέσεις που δεν αντέχουν.
Aρκεί μια στιγμή και είναι εκεί
για να το νιώσεις..
Και μετά πάλι κύκλος.. 
Πως να μιλήσεις για μια αίσθηση;
Τρέμουν και οι λέξεις μάτια μου..


αφιερωμένο..


4 σχόλια:

roundel είπε...

Εκεί που ανήκεις να είσαι...
Εκεί που αγαπάς να είσαι...
Να είσαι ότι αγαπάς και ας μην ανήκεις!

Σ'ευχαριστώ...

ποιώ - ελένη είπε...

ποίημα με οριακή διάθεση
Σε φιλώ

Καλυψώ είπε...

μεσα εισαι..τρεμουν και οι λεξεις..

γεια σου Χαρη;)

Prisoned Soul είπε...

Τρέμουν οι λέξεις γιατί δεν προλαβαίνουν... δεν προλαβαίνουν να περιγράψουν όλα όσα ζούμε.
Γιατί περνάει γρήγορα ο χρόνος και χωρίς τις λέξεις μένουμε βουβοί μπροστά στις εκπλήξεις που μας φέρνει.