5.28.2012

Έστω ένας βασιλιάς..

Σ΄ένα απόκοσμο μέρος του σύμπαντος,
σε μια γειτονία μοναχική,
ζούσε ένας λαός κι ένας βασιλιάς.
Μια μέρα όμως πέθανε ο βασιλιάς
και ο  λαός θρήνησε,
έκλαψε πικρά για τον χαμό του.


Την επόμενη μέρα,
μάθανε πως ήτανε δικτάτορας..
Και περάσαν αιώνες από τότε 
και χρόνια ατελείωτα.
Εγιναν πολέμοι και μάχες τρομερές
και ο σωστός πότε δεν βρέθηκε.


Μια μέρα όμως πέθανε και ο λαός,
μέσα στην αυτοκαταστροφική
του αγωνία να τον βρει..
Αυτόν τον σωστό τον ιδεαλιστή,
δε σκέφτηκαν σωστά δεν είχανε πυγμή
η μήπως ποτέ δεν ένιωσαν οι λαοί σαν αδερφοί;


Κοίτα να δείς μια ειρωνία
που δεν υπάρχει τώρα κανείς..
Ούτε λαός ούτε ιδεαλιστής,
μόνο χάος και μια τραγική σιωπή.
Ούτε κι έστω ένας βασιλιάς,
να τους θρηνήσει και αυτός με την σειρά του..

3 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Περασα να σου ευχηθω Καλο Μηνα. Ενα Μαη δημιουργικο και μυρωδατο.

airis είπε...

κοίτα να δεις ειρωνεία!

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

@αόρατη καλό μήνα και σε σένα εύχομαι..να σαι πάντα καλά και μακάρι να δημιουργήσουμε όλοι μαζί αυτό τον μήνα...

@iris μακάρι να μην γίνει έτσι..:))