EXEIΣ ΕΣΕΝΑ!

Και δεν γύρισα ποτέ!

Πήρα μόνο ενα μπόγο μαζί μου,
μέσα εκεί οι μουσικες των κόσμων.
Πήρα και μια αλλαξιά ονείρων,
καθώς και τα πιο καλά μου ήθελα.
Το σκάφος ξεκίνησε...
Πρώτη στάση στον αστερισμό τη θλίψης,
δεύτερη στάση στο νεφέλωμα της φαντασίας,
τρίτη στάση στους αστεροειδης της από-γνωσης.
Το ταξίδι συνεχίζεται στους κόσμους,
που μπορώ να γνωρίζω εμένα..
Ποτέ; Πότε!
Δεν είχε ποτέ σημασία,
αφού πάντα έχεις εσένα..