8.15.2010

Δεκαπενταύγουστος

Όσο παράξενη είναι ή ζωή τόσο παράξενα είναι και τα λάθη μας..
Κι όμως,σε θέλω τόσο παράξενα όσο και τα λάθη μου..
Τι κι αν γιορτάζεις σήμερα τι κι αν σε είπανε Μαρία;
Τα μπλε σου μάτια πάντα θα με γεμίζουν με μία θάλασσα μελαγχολία..


5 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Καλή εβδομάδα Χάρη :-)

Ανώνυμος είπε...

Παράξενοι οι πόθοι σου, μα είναι δικοί σου!

Να χαίρεσαι τη Μαρία σου!

Prisoned Soul είπε...

Τα λάθη της, λάθη σου, που φτιάχνουν περίτεχνα τα σωστά της ζωής σας.
Μη μελαγχολείς στη θάλασσα των ματιών της, κάνε μια βουτιά και κολύμπησε μέσα της...!

Φιλιά

Βάσσια είπε...

Πέρασα για να πω ένα γεια...
να είσαι καλά και γρήγορα να διαβάσουμε πάλι τα όμορφα γραπτά σου Χάρη.

:-)

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

Να είσαι καλά Βάσσια μου καλό φθινόπωρο να έχουμε!

Κούλα πόθοι αδιέξοδοι..ευχαριστώ!

sweet truth! γλυκιά και ρομαντική όπως πάντα!