Ωραία θα postάρω κάτι και σήμερα!
Και τι να λέει;
Μήπως θα ζήσω ή μήπως θα νιώσω;
H μήπως θα αργοσβήνω σε κάθε συναρμογή των λέξεων;
Όλα μοιάζουν τόσο όμορφα οι θάλασσες είναι στις θέσεις τους,
τα κύματα παλεύουν στο σκοτάδι για λίγο έρωτα με την ακτή.
Ο χρόνος κυλάει ανέμελος στα χρόνια μας
και μεις γερνάμε σε ένα στερέωμα που το παμε ζωή.
Εσύ είσαι εγώ και εγώ εσύ και όλο αυτό το είπαμε γιορτή..
Ψοφάω για ένα χάδι που θα το πω αγάπη..
Ξενυχτάω σε μία στάση για να σου πω αντίο..
Ξυπνάω μες την νύχτα και εύχομαι να την είχα κάνει για το Ρίο
Ξερνάω κάθε φορά που θα με κάνει μια γυναίκα να την πω πουτάνα.
Kαι τότε θυμάμαι αυτό που μου λεγε κάποτε η Άννα:
Η ίδια η ζωή είναι πουτάνα..
Βαρέθηκα και μένα να είμαι η βροχή που πέφτει στον ορίζοντα μου..
Και τι να λέει;
6 σχόλια:
Μπορώ απλά να σιωπήσω αφήνοντας τα λόγια σου να χαράξουν παρουσίες και όχι απουσίες ....
Γλυκό ξημέρωμα !!!
Σταλαγματιά να σιωπάς και να νιώθεις..γλυκό ξημέρωμα!
Βλέπω δεν είμαι η μόνη που ξαγρυπνά απόψε :)
Λέει φίλε μου, λέει....
Και όπως έλεγε και ένα σοφός, σημασία δεν έχει το μπουρδέλο, αλλά η πουτάνα.
πολύ ωραίο ποστ
Να σαι καλά φίλε μου
Παρουσίες για μας, απουσία για άλλους....
Αρκεί να υπάρχουν, κι ας είναι για μας απόντες....
Καλημέρα Χάρη
Υπέροχο!
aougaros χαχα όντως σοφός..ευχαριστώ..να είσαι και εσύ καλά..χαίρομαι ου είσαι παρών..
Βάσσια με τιμάς..πάντα είσαι εδώ παρούσα..ευχαριστώ..να είσαι πάντα χαρούμενη.
Δημοσίευση σχολίου