.. εδώ απώλεια..

Είναι πολλές οι φορές που με ρωτάνε

πάλι μέσα κλείστηκες δεν πήγες πουθενά;

Γιατί; Tους λέω γεμάτος σιγουριά,

όλος ο κόσμος είναι μέσα μου δεν χρειάζεται να πάω πουθενά..

Είναι πολλές οι φορές που με ρωτάνε

καλά εσύ δεν κλαίς δεν πονάς;  

Σιγά! Τους λέω γεμάτος ερημία,

καμιά αληθεια δεν μπορεί να σε πονέσει

όταν την οδό σου την λένε μοναξιά

και στο κουδούνι αντί για τ΄όνομα σου γράφει σιωπηρά

.. εδώ απώλεια..

24 ωρών..

Γεννήθηκα σήμερα το πρωί και ήταν άνοιξη θυμάμαι,

σηκώθηκα όμως κάποια στιγμή και άνοιξα το παράθυρο,
να μπουν οι μυρωδιές του κόσμου μας...

Ένιωσα τόσο ζωντανός το μεσημέρι

αφού όλα ήταν τόσο καλοκαίρι...

Ωρίμασα κάπως προς το απόγεμα,

μόλις αντίκρισα το φθινόπωρο στο βλέμμα σου..

Ήρθε το βραδάκι και κουράστηκα...
κάνει κρύο,χειμώνιασε,πάρε με αγκαλιά,
ξέρεις ότι όπου να ναι θα πεθάνω...

Μια μέρα στον κόσμο αυτό μου αρκεί,
δεν θέλω άλλη και μη με ρωτάς κάθε φορά πόσο είμαι,
σου έχω ήδη πει...

Ήρθε η ώρα, καλή σου νύχτα ωραιότητα

πες μου μόνο πως μ΄ αγάπησες και συ τάχα

κι άσε με να ονειρευτώ την αιωνιότητα,

εικοσιτεσσάρων ωρών είμαι μονάχα...