Έφυγα..
http://www.youtube.com/watch?v=Jz-WX2dlYc8

Πότε θα καταλάβεις;

Κουράστηκα να σπαταλάω όλο το γαλάζιο της ψυχής μου,
δεν έχει αφή η ψυχή μου σήμερα
..μοιάζει να γεννήθηκε η θλίψη Κυριακή.
Τότε που εσύ ήσουν ακόμα ανάμεσα στα λουλούδια,
τότε που έβρεχε και μουσκευόταν τα όνειρα σου.
Τότε που νόμιζες ότι είχες βρει τον έρωτα.
Πάντα εκεί στον βυθό της πλάνης σου,
ανάμεσα στα φύκια της αφέλειας σου.
Τελικά δεν κατάλαβες ποτέ ότι η ζωή,
είναι μόνο για μπρατσωμένες ψυχές και 
όχι για ψυχές αδύναμες σαν εμάς..
Πότε θα καταλάβεις ότι άνθρωποι σαν εμάς
είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε μια εξορία μέσα τους..
Πότε θα καταλάβεις ότι στα μάτια μας βλέπουμε μόνο
κιτρινισμένα φύλλα και γκρι πουλιά..
Πέρασε η ζωή,πότε θα καταλάβεις;

Γενέθλια.

Καλημέρα!
Σήμερα ξύπνησα στο πρωί που το παιδί,
έκλεισε την πόρτα στον μεγάλο..
Τρέχοντας για να κρυφτεί και να χαθεί στις αναμνήσεις μου...
Το μόνο που είχε σημασία τελικά ήταν οι στιγμές,
που υπήρξα άνθρωπος..
Κάποιος μου είπε να κάνω μια ευχή,
μα δεν είχα τίποτα που να επιθυμώ.
Όχι γιατί έπιασα nirvana..ούτε γιατί απέδωσαν τα ιδιαιτέρα
στους Δερβίσηδες χορούς..
Απλά γιατί το konter που απαριθμεί τα όνειρα μου,
ξαναγύρισε στο μηδέν..

Να σε κοιμηθείς..

Μην προσπαθείς να κοιμηθείς,η ζωή μας θέλει ξύπνιους..
Μείνε άγρυπνη και πανέμορφη στην μοναξιά σου!
Μα αν τυχόν και σε πάρει έστω και λίγο,
παρέσυρε και μένα σε ταξίδια που δεν ξυπνούν σε αύριο..
Μακρυά στα μέρη του όπου να ΄ναι με εσένα..
Και απλά παράτησε με στο λίγο πριν..εκεί που θα ξυπνάς,
έτσι για να νιώθω ότι ζω μονάχα στ΄ όνειρο σου
και συ να νιώθεις ότι δεν είμαι παρά ένα όνειρο,
που πρέπει να σε κοιμηθείς..

Έξοδος με το τελευταίο φως..

Ξυπνάμε,κοιμόμαστε,ζούμε και πεθαίνουμε,

με τα φώτα του πολιτισμού..

Μα δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο να ζεις,
στον κόσμο αυτό!

Απ΄το λίγο φως που απομένει κάθε φορά,
όταν έρχεται το σούρουπο..

Παράκληση..

Κράτα για λίγο μόνο την ψυχή μου,
μες στα χέρια σου.
Αφού είναι ένα πουλί που θέλει να πετάξει.
Κι όταν θελήσει..άστη ν΄ αγγίξει ουρανό.
Μήπως και ξεχάσει,
πως την φυλάκισαν στο σώμα μου..

Απάρνηση..

Δεν σε γνώρισα,μα μήτε σε γύρευα ποτέ.
Δεν σε νοστάλγησα,γιατί δεν έπαψα να σε θυμάμαι
Δεν σε σκόρπισα γιατί δεν ήξερα πως να σου φερθώ...
Σ¨ ένιωθα γιατί ήσουν πάντα μέσα μου.
Σ¨απαρνήθηκα πολλές φορές γιατί σε φτιάξανε γυναίκα...
Αίσθηση εσύ..

Αμαρτία.

Έλα και γίνε χάδι
για να ξημερώσω.
Γίνε ακόμα και πλάνη,
μήπως και χαθώ.
Και όταν έρθεις εγώ θα δεις,
όλα μα όλα θα στα δώσω..
Μέχρι και τον Χριστό για σένα αγάπη μου,
άμα το θες εγώ,
θα τον ξανασταυρώσω..

Παρεξήγηση.

Σε ακούω αλλά δεν μπορώ να σε νιώσω,

γιατί για να σε νιώσω πρέπει πρώτα να σ΄ αγγίξω.

Αν σ΄αγγίξω όμως μπορεί και να πεθάνεις..

Οι άνθρωποι έχουν μάθει να φορτώνουν τα όνειρα τους,

σ΄ αυτούς που λένε ότι αγαπούν.

Μα εγώ θέλω να ξαναγεννηθείς και πάλι μέσα σου,

για να΄χεις και λίγο από μένα.

Μεταλλαγμένη ομορφιά του είναι μας,θα λέγεται.

Και μην με παρεξηγείς,

γιατί είμαι φτιαγμένος όλος από θλίψη.