Βρήκα και εγώ λοιπόν μια γωνιά,
σε όλη την συνειδητότητα για να κλάψω,
αυτό που είμαι.
Τα έβαλα όλα κάτω να δω ποιος είμαι
και που πάω.
Έχασα κάθε σκέψη και ήρθα σε μια σχέση,
με όλα αυτά που είναι εγώ..
Μέσα μου μια μόνο φράση
ηχούσε,ενός φίλου:
Ζωή είναι αυτό που φεύγει..
Αχ και αν οι άνθρωποι ποτέ σιωπούσαν..
Αχ και αν οι γλώσσες γινόντουσαν αίσθηση..
Αχ και αν οι άνθρωποι..
Αχ και αν τα λόγια..
Αχ και αν..
Αχ..