9.12.2011

Σχεδόν τριάντα φύλλα..

Σε σκότωσαν μα εσύ περήφανα αργοπεθαίνεις
λίγο πριν ν΄ ανθήσουν και τα τριάντα σου φύλλα.
Έκανες τόσο μακρύ ταξίδι από την γη σου τρυφερό μου,
για να βρεθείς αντιμέτωπο με τις προσδοκίες μας.
Μα τον θεό τόσο κόκκινο ποτέ δεν βρήκα..
'Εγινες το απόλυτο σύμβολο
του έρωτα της επανάστασης και του πάθους.
Άλλοτε βρέθηκες σε κάποιο ξενοδοχείο,
σε μια διαδήλωση,σε κάποια χέρια,
στην αίθουσα μιας δίκης,σε κάποιον τάφο
και άλλοτε να αγναντεύεις κάποιο σούρουπο..
Είσαι η φύση που μας έδειχνε τον δρόμο..
Σε προσκυνώ αθάνατο άνθος της κάθε ελπίδας μας.


4 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Λίγα είναι τα πράγματα που κουβαλούν μέσα τους την ψυχή αληθινών ανθρώπων... και γίνονται περισσότερο ζωντανά από τον οποιονδήποτε πλάι σου...
και αξίζουν μια υπόκλιση, ένα προσκύνημα για να συνεχίσουν να μας συντροφεύουν...

Δώστε μου ένα τριαντάφυλλο σας παρακαλώ...

Ερατώ είπε...

"είσαι η φύση που μας έδειχνε το δρόμο"...
Έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι...

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

Sweet truth! Mε τιμάς με τα λόγια σου και την φιλία σου τόσο καιρό..η χαρά και η υπόκλιση είναι δική μου.. μακάρι πάντα να βρίσκεις αληθινές και ζωντανές αξίες γύρω σου..όσο για το τριαντάφυλλο όσα θες:))

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

Eρατώ δεν γινόταν να ναι αλλιώς..να σαι καλά καλώς σε βρίσκω!