11.14.2011

Απουσία


Τι κι αν σε άγγιζα τι κι αν σε μύριζα
τι κι αν σε κοίταζα βαθεία..
Τώρα κατάλαβα.. 
Πως ήτανε για τις στιγμές,
που θα σ΄ είχα μόνο σ΄απουσία..

3 σχόλια:

AERIKO είπε...

Aυτές οι απουσίες είναι κομμάτι ψυχής.Αυτο που δεν μπόρεσα ποτε και ούτε πρόκειται να παλέψω να δεχτώ και να συμβιβαστώ ήταν οι παρούσες απουσίες.

Χαμόγελο ζεστό σου αφήνω. :)

Prisoned Soul είπε...

Έτσι είναι.. μαζεύει η μνήμη υλικό και το κρατά καλά κρυμμένο, μέχρι εκείνες τις στιγμές.
Εκείνες τις στιγμές που συνειδητοποιείς ότι λείπει...
τροφή οι στιγμές...

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

@AERIKO αυτά τα κομμάτια είναι που με κάνουνε και λείπω και από μένα..ποιος τις μπορεί; σε χαιρετώ καλή μου φίλη :)))

@Sweet truth! ήρθαν οι στιγμές που θα πεινάμε από παντού..τα συναισθήματα μας τα κάναμε αχόρταγα κι αυτά μας μάθανε να τα δίνουμε για να τα πάρουμε,γι αυτό πεινάμε για ζωή ενώ θα έπρεπε μόνο να διψάμε! ..σε φιλώ!